Potencjał rozwoju sieci przyrodniczych obszarów chronionych w Polsce

Mając na uwadze cele Unijnej Strategii na rzecz bioróżnorodności 2030 (do 2030 r. co najmniej 30% powierzchni — lądowej i morskiej- UE będzie objęte ochroną, z czego 1/3 ochroną ścisłą) organizacje działające w ramach Koalicji 10 % opracowały eksperckie propozycje rozwoju sieci obszarów chronionych w Polsce.

Wśród nich znajdują się:

  • propozycje uzupełnienia sieci Natura 2000 w kontekście obszarów specjalnej ochrony ptaków (OTOP)
  • propozycje nowych obszarów morskich, które mogą pełnić rolę kandydatów do objęcia ochroną (WWF)
  • propozycje torfowisk, które należy w pierwszej kolejności objąć restytucją przyrodniczą i ochroną, w tym w szczególności ochroną ścisłą, z uwzględnieniem ich powiązania z dolinami rzecznymi (CMOK)
  • propozycje uzupełnienia sieci polskich Parków Narodowych (FDP)
  • Potrzebne uzupełnienia sieci obszarów siedliskowych Natura 2000 w Polsce (KP)
  • Propozycje uzupełnienia sieci rezerwatów przyrody (KP)

Nie zawsze są to dane wyczerpujące, w oparciu o które już na tym etapie można byłoby w każdym przypadku podjąć decyzję o zasadności objęcia ochroną poszczególnych terenów. Jest to materiał do dyskusji, który może pomóc instytucjom odpowiedzialnym w Polsce za realizację zobowiązań wynikających ze Strategii UE w zakresie wyznaczenia dodatkowych obszarów chronionych.

Tematem dalszych rozmów mogą być zarówno przedmioty ochrony tych obszarów, ich granice jak i proponowany reżim ochronny, niemniej zgromadzony materiał może stanowić cenną bazę informacji do sformułowania zobowiązań, jakie Polska, tak jak i inne kraje członkowskie UE, powinny przedstawić Komisji Europejskiej.